Kahramanmaraş‘ın Elbistan ilçesinde zelzele sonrası enkazdan sağ olarak kurtarılan Suriye uyruklu 16 yaşındaki Selsebile Azezi, zelzele günü kardeşleriyle beraber kar topu oynamak için izin istediklerini sadece annelerinin izin vermediğini anlatarak, “Annem karla 2 saat oynamamıza izin verseydi bu şekilde olmazdı” dedi.
Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesinde babası, anası ve 5 kardeşi ile ikamet ettikleri 5 kattan oluşan apartmanın ilk depremde çökmesiyle yıkıntı altında kalan Suriye uyruklu 16 yaşındaki Selsebile Azezi, etraftaki vatandaşların çabalarıyla kısa sürede enkazdan sağ olarak çıkarıldı. Azezi, Elbistan’da meydana getirilen ilk müdahalenin peşinden Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi’ne sevk edildi. Burada tedavisi devam eden Azezi, yaşamış olduğu korku dolu anları söyledi. Zelzele gecesi kar yağdığını ve kardeşleriyle beraber kar topu oynamak için annesine ısrar ettiklerini söyleyen Azezi, “Annem karla 2 saat oynamamıza izin verseydi bu şekilde olmazdı, esasen hazırlanıp aşağıya inmemiz 2 saat sürerdi. Annem de kar topu oynamayı sever fakat o an niçin izin vermedi hala aklım almıyor. O an izin verseydi bir ihtimal depreme dışarıda yakalanırdık ve kaçardık” dedi.
“Ben oldukca ısrar etmeme karşın yok dedi”
Selsebile Azezi, oldukca ısrarcı olmasına karşın annesinin izin vermediğinden bahsederek, “O gece kar yağmıştı ve ben anneme dışarıda oynayalım demiştim. Saat 02.00 civarıydı ve annem izin vermedi. Ben oldukca ısrar etmeme karşın yok dedi ve yattık. Annem bağırmaya başladı, ben annemle babam tartışıyor sandım ve kalkmadım. Sonrasında öteki kardeşlerim de bağırmaya başladı ve ben de kalktım. Peteğin yanına geçip kafamı korudum yaşam üçgeni olması için. Binanın yan yattığını hissettim ve çöktü. Bina 5 katlıydı ve biz en üst katta oturuyorduk. Ranza, duvar ve evin çatısı üzerime yıkıldı. Orada oluşan boşluktan beni çıkardılar. Ben şoka girmiştim. Akrabalarım etraftakilerden yardım istiyordu, ben de onları duyunca bağırmaya başladım. Ben enkazdan gözüküyordum ve kısa sürede çıkardılar beni. Beni en oldukca üzen ve etkileyen şey beni çıkardıkları vakit ayaklarımın kırık olacağını asla düşünmezdim, kalkamayacağımı düşünmezdim. Beni çıkardıktan sonrasında bir şahıs ayaklarımı kardıracaktı ve ben ayağımın katlandığını görünce oldukca fena oldum. O görüntü beni benden aldı. ‘Bunlar benim ayaklarım değil’ dedim” diye konuştu.
“İzin verseydi bir ihtimal depreme dışarıda yakalanırdık ve kaçardık”
Azezi, “Enkazın altında beni kurtarmayacaklarını düşündüm. O an birazcık dumanlıydı ve ben öldüğümü sandım. Daha ilkin asla zelzele yaşamadım ve Elbistan’da zelzele olacağını söylemediler. Allaha ‘Ben ölürüm fakat kardeşlerime bir şey olmasın, onlar benden daha mühim’ falan dedim. Zelzele anında ilk aklıma kardeşlerim geldi, ben kardeşlerimi oldukca seviyorum ve onlar olmadan olmaz. Akrabalarım olmadan yaşam sürmez. Elbistan’da enkazdan ilk çıkartılan bendim, Elbistan’da ilk depremzede benim. Annem karla 2 saat oynamamıza izin verseydi bu şekilde olmazdı, esasen hazırlanıp aşağıya inmemiz 2 saat sürerdi. Annem de kar topu oynamayı sever fakat o an nenden izin vermedi hala aklım almıyor. O an izin verseydi bir ihtimal depreme dışarıda yakalanırdık ve kaçardık” dedi. – SİVAS
Kahramanmaraş Elbistan Suriye Zelzele 3. Sayfa Mahalli Haberler
